"चक्रब्युहमा चन्द्रसुर्य" पढेपछि

गत दुई तीन दिन कान्तिपुर दैनिकका पत्रकार सरोजराज अधिकारिद्वारा लिखित "चक्रब्युहमा चन्द्र्सुर्य" पढ्नमा बित्यो । किताब पढेर सिध्याउँदा "नेपाली" भन्ने परिचयप्रति एक तमासको ऐंठन भएर आयो । "कहिल्यै कसैको दास नभएको" "सधैं स्वतन्त्र र सार्बभौम रहेको" हाम्रो "वीर नेपाली" भन्ने दावी कति खोक्रो र दयनीय छ भन्ने कुरा किताब पढेर सिध्याउँदा छर्लङ्ग हुन्छ । प्रा। ध्रुबकुमार कै शब्दमा "कहिले दासत्व स्वीकार नगरेको तर व्याबहारिक रूपमा सधैं दास रहेको" मुलुक हो नेपाल । यस् पुस्तकमा कसरी हाम्रा "मूलधारका भनिएका" नेताहरु मात्र होइन, ठुला ठुला क्रान्तिकारी राष्ट्रबादका कुरा गर्नेहरु, सुरक्षा निकाय लगायत सबै अङ्गहरु प्रत्यक्ष तथा अप्रत्यक्ष रूपमा उत्तरी तथा दक्षिणी छिमेकिहरुको रिमोटले चल्छन् भन्ने तथ्यमाथि खोजमुलक प्रकाश पारिएको छ । नेपाल सुरक्षाका नाममा कसरी भारत र चीन अनि भारत र पाकिस्तानको क्रीडास्थल बन्दैछ भन्ने मात्र होइन, "जुवा""साहस""ब्रेक थ्रु""महान""क्रान्तिकारी" दाबी गरेर सोझा जनतालाई घाँस हालिएका "अग्रगामी" कदमहरु कसरी अरुको ईशारामा "प्री-प्ल्यान्ड" तरीकाले भएका थिए भन्ने समेत निर्भीक रूपमा गैर-कूटनीतिक भाषामा प्रस्तुत गर्न लेखक सक्षम देखिन्छन् ।

- कसरी मस्जीदमा नमाज पढ्न ९० प्रतिशत नचिनेका मान्छे आउछन् ।
- कसरी भारत सीमा सिल गर्न तयार छैन (पी चिदम्बरम्) ।
- कसरी नेपाल प्रहरिका बहालवाला अधिकृतले भारतीय प्रहरीलाइ नेपाली नागरिकका घरमा काठमान्डुमै आएर खानतलाशी गर्ने र हतियार सहित फर्केर जाने ब्यबस्था गरिदिए ।
- कसरी राष्ट्रिय सुरक्षा, संबिधान निर्माण, सङ्घीयता लगायतका अति गम्भीर बिषयमा अन्तरराष्ट्रिय गैरसरकारी र संस्थाहरुको हालिमुहाली र निर्देशन चल्छ, कसरी संसदीय समितिका सदस्यहरुको भ्रमण् समेत गैर-सरकारी संस्थाले गराउँछ्न् ।
- कसरी बौद्धमार्गी भनिएका गुम्बाहरु "फ्री तिब्बत" आन्दोलनका लागि हतियार, आन्दोलनकारी र रकम जोहो गर्ने श्रोत बनेका छन्, कसरी गुम्बाहरुसँग कुनै अनुगमन नहुने अरबौं सम्पत्ति र हातियार छन्, र कसरी तिनिहरुको सबै कृयाकलाप अपारदर्शी छन् ।
- कसरी भारतको चाहना अनुसार शान्ती प्रकृया र सेना समायोजन पूर्णरूपमा निर्देशित थियो, र कसरी भारतकै इच्छा अनुसार संबिधानसभा बिघटन भएको थियो ।
- कसरी हरेक मन्त्रीपरिषद् गठ्न्, सरकार परिवर्तन, संबिधानसभाका म्याद थप हुने बेला "र" का सबै हाइप्रोफाइलहरुको बसोबास नै नेपालमा हुन्छ ।
- कसरी आफुलाई "संबिधानको संरक्षक र पालक" भन्दै भारतको आदेशमा कट्वालको थमौती गरे र कसरी संबिधान सभा बिघटन हुँदा भारतको आदेश नआएकाले केही गर्न सकेनन् ।
- कसरी नेपालमा छदा कट्वाललाई कारबाही गर्न उक्साउने झलनाथ खनाल चीनमा भारतीय बिदेशमन्त्रीबाट फोन आएपछि "अबाउट टर्न" भएका थिए ।
- कट्वालले कसरी "सफ्ट कु" को योजना बनाएका थिए ।
- कसरी गौरबसमसेर राणाले गुप्तचरहरुलाई बोलाएर भोज दिने, रथीमा ढिलो बढुवा भएर प्रधानसेनापती खाने प्रबन्ध मिलाए ।
- भारत तथा अन्य देशमा अरु बिषयमा पानी बाराबार गर्ने दलहरु र मिडिया बिदेश नीती र राष्ट्रिय सुरक्षाका बिषयमा एकजुट हुन्छन्, तर कसरी हाम्रो देशमा त्यही बिषयमा घनघोर राजनीती हुन्छ ।
- कसरी १२ बुँदे समझदारी गर्नु अघि श्यामशरणले "र" को सेफ हाउसमा माओवादी नेताहरु भेट्थे र कसरी बाबुराम भट्टराई "र" का विश्वाश पात्र हुन् ।
- कसरी "टेप" प्रकरणलाई माओवादी सरकार बन्न नदिने चालका रुपमा भारतले प्रयोग गरेको थियो ।
- कसरी अन्तिम समयमा गच्छदारलाई लैन्चौरमा बसेर प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार बनाइएको थियो ।
- कसरी दलका शिर्ष नेताहरुले सही गर्न बनाएको बिज्ञप्ती सही गर्नु अगाडि नै लैन्चौर पुगेर बिलाउँथ्यो ।
- कसरी गच्छदार संसदबाटै सम्बोधनमा के भन्ने भनेर भारतीय दुताबासका कर्मचारीहरुसँग कन्फर्म गर्थे फोनमा ।
- कसरी भदौ ११ मा प्रधानमन्त्री बन्ने बाबुरामले भदौ नौ मै "मुस्ताङ म्याक्स" गाडी एसेम्बल गर्ने आदेश दिएका थिए ।
- कसरी जयन्तप्रशादलाई सुशील कोइरालाले निवासमै बोलाएर कार्यकर्तालाई झैं हप्काएका थिए ।
- कसरी अघिला दुई पटकको प्रयासमा सफल नभएको भारतीय चाहना को "संबिधानसभाको म्याद नथप्ने" इच्छा बाबुरामले पुरा गरिदिए ।
- कसरी बाबुराम मनमोहन सिंह जाने कार्यक्रममा मात्र जान्छन् र कसरी आफ्नै पार्टिका उपप्रधानमन्त्रीलाई समेत छलेर लुसुक्क गोप्य भेट्घाट गर्छन् उनीसँग ।
- कसरी भारतको इच्छा अनुसार आफुले एउटा प्रदेश सँग मात्र डिल गर्ने र चीनलाई ७-८ प्रदेशसँग डिल गर्ने अवस्था ल्याउन भारतले "एक मधेश एक प्रदेश" उचालेको थियो ।
- कसरी एमआरपी भारतमा छप्ने बनाउन सूदले मरिमेटेका थिए ।
- कसरी नेपालमा महेन्द्रकालीन राष्ट्रबाद हावी छ, जस्ले चीनका कदमलाई हस्तक्षेप देख्दैन र भारतको बिरोध गर्नुलाई राष्ट्रबाद भन्छ ।
माथि मैले उल्लेख गरेका बुँदाहरु पुस्तकबाट लिइएका केही प्रसङ्ग मात्र हुन्, पुस्तकमा यस्ता अन्य धेरै प्रसँगहरु छन्, जसबाट नेपालका हरेक मामलामा दादागीरी गर्ने भारत र दादागीरी सिक्दै गरेको चीनको नियत झल्किन्छ । हरेक मङ्गोल बर्णका लाई "तिब्बती आन्दोलनकारी" देख्ने चीन र हरेक मुस्लिमलाई "ISI Agent" देख्ने भारतिय रबैया समेत पुस्तकले प्रकाश पारेको छ । साथै राजनीतिक नेताहरुको संरक्षणमा हुने तस्करी, अपराध तथा भारतको आदेश पर्खेर बस्ने प्रबिर्ती समेत पुस्तकमा झल्किएको छ ।
समग्रमा नेपालको राजनीतीमा चासो राख्नेहरुले पढ्नु पर्ने पुस्तक लेखेका छन् सरोजराजले, यस् पुस्तकले देशको बेहालमा निराशा त जन्माउँछ तर दक्षिणपोषित "कमीने"हरु जो हरेक खुद्रा स्वार्थको लागि देशलाई धरौटी राख्छन्को चरित्र समेत उदाङ्गो पारेको छ । सङ्ग्रहणीय पुस्तकका लागि सरोजराजलाई बधाई ।